به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

دوره قاجار؛ مبدا لهجه تهرانی

تاریخ انتشار: ۳ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۱۲۱۱۵

طاهره کیایی تنکابنی، استاد زبان و ادبیات فارسی و محقق گفت: در زبان شناسی لهجه به گونه‌ای از طرز تلفظ ویژه یک گروه زبانی گفته می‌شود، در تمام زبان‌های دنیا گروه‌هایی با لهجه‌های گوناگون وجود دارند و مجموعه تلفظ‌های ویژه یک گروه معمولا به صورت قانونمند صورت می‌گیرد.

به گفته کیایی تنکابنی، لهجه با مناطق جغرافیایی ویژه در ارتباط است، غالب لهجه‌های ایرانی تا کنون در قلمرو خود باقی مانده و مردم همچنان با آن سخن می‌گویند، علت بقای یک لهجه در منطقه به خاطر علاقه شدید متکلمان نسبت به آن است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او می‌گوید: نداشتن سواد فارسی، عدم برقراری ارتباط، داد و ستد بین مردم آن منطقه با اهالی شهر از عوامل اصلی شکل گیری و حفظ یک لهجه در یک منطقه است، در سال‌های اخیر به سبب ایجاد راه‌های ارتباطی، داد و ستد بین مردم کوهستان و روستا با اهالی شهر و برقراری روابط آن‌ها با ساکنان پایتخت و رواج اطلاعات عمومی زبان و لغت مرکزی ایران نیز به نوبه‌ی خود و لهجه‌های اهالی کوهستان تسلط پیدا کرد و سبب شد که کم کم لهجه به سمت نابودی سوق پیدا کند.

کیایی تنکابنی گفت: مهم‌ترین لهجه‌های ایرانی شامل لری، کردی، آذری، تالشی، گیلانی، مازندرانی، سمنانی، شه میرزادی، فارسی، کاشانی، خوانساری، تفرشی، نائینی، یزدی، تاتی، تهرانی و... می‌شود.

این استاد زبان و ادبیات فارسی گفت: لهجه‌ها به دو دسته‌ی شرقی و غربی دسته بندی می‌شوند، دسته‌های شرقی به خاطر اختلافات قدیم به دسته‌های فرعی تقسیم شده اند، لهجه تهرانی یکی از لهجه‌های زبان فارسی به حساب می‌آید این گویش با فارسی نوشتاری معیار متفاوت است و به عنوان لهجه معیار در رسانه‌های دیداری و شنیداری سراسری کاربرد دارد.

وی افزود: لهجه تهرانی از زمان قاجار به وجود آمده و با زبان اهالی بومی تهران متفاوت است، لهجه قدیمی تهران هنوز در مناطقی مثل شمیران و دماوند کاربرد دارد، لهجه تهرانی به دلیل مجاورت با شهر‌های اطراف تاثیر پذیری خود را داشته به طوری که در مناطق شمالی تهران گویش مازندرانی، در مناطق جنوبی تهران گویش راجی یا رازی، در مناطق غربی تهران گویش تاتی غلبه داشته است.

او می‌گوید: پژوهشگران، تهران قدیم را به سه بخش زبانی تقسیم کرده اند که از جنوب به شهر ری متصل بوده و مردمانش به زبان راجی صحبت می‌کردند، لهجه شمیرانی یا تجریشی که در شمال تهران کاربرد داشته و شباهت زیادی به گویش مازندرانی دارد، همچنین لهجه تاتی به دلیل مجاورت با قسمت‌های غربی تهران به کرج باعث شد که در لهجه اهالی این منطقه تاثیرگذار باشد.

کیایی تنکابنی گفت: از قدیمی‌ترین روز‌ها در تهران گویش راجی یا رازی که منسوب به ری است گسترش داشته، اگر بخواهیم به گذشته‌ی تهران نگاهی داشته باشیم می‌توانیم بگوییم در گذشته، تهران از ملحقات شهر تاریخی ری به حساب می‌آمده و با تبدیل تهران به شهر توسط شاه طهماسب یکم فقط یک پنجم روستای تهران در شهر واقع شد و باقی شهر باغ و باغ و زمین بایر بود.

او می‌گوید: در این دوران مردم و به خصوص نظامی‌ها به تهران مهاجرت کردند، تا اینکه در دوران نادر شاه تهران تبدیل به یک پادگان نظامی شد و لهجه‌های این مهاجران با گویش روستایی ری اقدام شد، علاوه بر این تبعید طایفه زند به تهران توسط آقا محمد خان نیز باعث شد که لهجه شیرازی بر روی لهجه تهرانی تاثیر گذار باشد.

این استاد زبان و ادبیات فارسی گفت: یکی از ویژگی‌های لهجه‌ی تهرانی شامل تبدیل الف به او مانند به کار بردن خونه به جای خانه، نون به جای نان است، همچنین گاهی اوقات کسره به صورت ایی تلفظ میشده همانند به کار بردن شیکم به جای شکم و در بعضی از موارد هر حروف پایانی از برخی از کلمات حذف میشده مثل به کار بردن کلمه نیس به جای نیست و یا برای استفاده از رای مفعولی کلمه رو به کار گرفته میشد همانند گربه رو ببین به جای گربه را ببین.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ادبیات

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: لهجه تهرانی گروه زبانی لهجه معیار لهجه تهرانی تهران گویش لهجه ها ی تهران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۱۲۱۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چگونه خنجر شمر به قصر محمدیه رسید؟

همشهری آنلاین- صفورا صادقی: محله محمودیه واقع در منطقه یک تهران مانند دیگر نقاط شمال تهران به دلیل داشتن آب و هوای خوش و قناتهایش مورد توجه دودمان قاجار قرار داشت. محله محمودیه که ایستگاهی به همین نام در خیابان ولیعصر دارد، از شمال به زعفرانیه، جنوب به بزرگراه چمران، شرق به الهیه و از غرب به محله ولنجک و اوین محدود می‌شود وجزء مناطق گران و لوکس تهران است.

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

در سال‌های دور نام این محله محمدیه بود که به خاطر وجود قصر محمدشاه قاجار بود که بعد از فوت او به قصر شوم معروف شد. تغییرات محله و تاریخچه آن را نصرالله حدادی، تهران‌شناس، چنین توضیح می‌دهد: «اواخر سلطنت محمدشاه قاجار، صدراعظم او حاج میرزا آقاسی که جزو ملاکان بزرگ تهران بود، اراضی این منطقه را به شاه بخشید تا درآن قصر و باغی بسازند و شاه به آنجا نقل مکان کند. پس از ساخته شدن قصر و سکونت محمدشاه در آن، بیماری شاه شدت گرفت و از دنیا رفت. به همین علت بود که این قصر بین اهالی شوم و بدشگون خوانده شد. طوری که اعتماد السلطنه می‌نویسد:«ناصرالدین شاه سر ناهار فرمودند می‌خواهم باغ فردوس را ۲۰ هزار تومان بخرم. من عرض کردم که شاه مرحوم در قصر محمدیه نزدیک باغ فردوس مرحوم شد، من به دلم بد آمد. شما آنجا را ابتیاع نفرمایید. عجب این حرف موثر شد. فی‌الفور به هم خورد.» (روزنامه خاطرات اعتمادالسلطنه، شعبان ١٣٠٢هجری قمری) به این ترتیب منحوسی باغ محمدیه تا باغ فردوس را هم دربرمی‌گرفت.»

حدادی ادامه می‌دهد: «حاج ملاعباس ایروانی ملقب به حاج میرزا آقاسی که بعد از مرگ قائم مقام فراهانی ردای صدارت دربار محمدشاه را به تن کرد، در تهران و ایران یکهزار و سیصد و سی و هشت بلوک و قریه و آبادی و مزرعه داشت و از ملاکین بزرگ ایران بود. از جمله املاک وی بازار عباس آباد، محله کنونی دکتر بهشتی و اراضی عباس آباد و حتی مالک اولیه منطقه قیطریه نیز حاج میرزا آقاسی بوده است. وی نفوذ زیادی در دربار قاجار داشت به‌طوری که با توطئه سفیر انگلیس قائم مقام فراهانی را در باغ نگارستان به قتل رساندند. حاج میرزا آقاسی در سال آخر حیات محمدشاه تمام املاک خود را به شاه هبه کرد که بعد از شاه جزء ثروت پسرش ناصرالدین شاه شد که به اصطلاح به آن «خالصجات حکومتی» می‌گفتند.

قصر محمدیه بعد از مرگ محمدشاه مورد بی توجهی خاندان قاجار قرار گرفت و بعد از سالها مخروبه شد تا اینکه «محمدرحیم خان علاء‌الدوله» آن را خرید و به «محمودعلاءمیر» که به احتشام السلطنه معروف بود سپرد. محمودخان علاءمیر عمارتی نو ساخت و نام آن را عوض کرد تا خاطره بدشگونی آن را از اذهان پاک کند و نام قصر و محله را به محمودیه تغییر داد. خاندان علاءالدوله به شقاوت و بیرحمی شهرت داشتند به طوری که یک ضرب‌المثل در تهران رواج یافت با این مضمون که "خنجر شمر در خانه علاء‌الدوله است".»

نام محمودیه هم اکنون بر این محله ماندگار شده است. و اما داستان محله محمودیه در این مقطع به پایان نرسید بعد از چند سال فردی سوئیسی به نام دکتر «اشتمپ» که دندانپزشک مخصوص دربار احمدشاه قاجار بود کلیه این اراضی را خریداری و آن را به قطعات کوچک‌تری تقسیم کرد و به خارجی‌هایی که برای ماموریت نظامی یا فرهنگی به ایران آمده بودند فروخت. و این گونه محله جدید محمودیه شکل گرفت. پس از خیابان‌کشی و مشخص شدن مناطق تهران در دهه ۳۰ و ۴۰ شمسی این محله جزء منطقه یک شهری شد و ساخت و سازهای جدید در آن بوجود آمد.

اکنون شاید اثری از آن عمارت و باغ‌های ییلاقی درباریان اثری نباشد ولی همچنان در اختیار اقشار مرفه جامعه است. برج‌ها و آسمان خراش‌هایی که خودنمایی می‌کنند گواه این مطلب است.

کد خبر 843082 برچسب‌ها منطقه ۱ شهردارى تهران